39کیلو تمام، خاطرات پسر روستایی نوجوانیست که زودتر از زمان مقرر، سربازِ جبههی جنگ شد و تنها یک سال
میگویند در دنیا هیچ چیز اتفاقی نیست، اینکه پایت جایی گیر میکند و زمین نمی خوری، یا بیحواس هنگام
میتوان حدس زد که آنچه در خلال بیانات و نوشتهها در مورد دوران اسارت گفته شده است، یک بخش کوچکی است
هنوز هم گاهی لباسهای اسارتم را که در کمد آویزان کردهام، نگاه میکنم. وقتی یاد سختیهای آن دوران می
مهمترین چیزی که سعی میکرد رعایت کند، راستگویی بود؛ حتی وقتی به ضررش تمام میشد، دروغ نمیگفت، اگر
کمیتۀ مرکزی کومله حکم اعدام شما را صادر کرده و ما میخواهیم حکم را اجرا کنیم.
شب رسیدیم کربلا. شب نیمۀ شعبان بود. وارد صحن که شدیم، حال خودم را نمیفهمیدم. چسبیدم به ضریح. فقط گر
دوره درهای بسته اسارت ۵ ( به روایت اسیر شماره ی ۹۸۰؛ علی علیدوست قزوینی)
برای عراقیها شرط گذاشتیم که اگر دوربین فیلمبرداری نباشد، میرویم زیارت. قبول کردند. گفتند که دستور
اسیر با زندانی خیلی فرق میکند. زندانی مثلاً حکم میخورد پنج سال یا ده سال. خودش را آماده میکند و ب