نشست تبیین کتاب «بخور نخور» با موضوع مدافعان بیت‌المال در سالن یاس سی و چهارمین نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد. ابتدای این نشست مهدی محمدخانی، مدیر انتشارات روایت فتح، ضمن تقدیر از برگزارکنندگان این نشست گفت: انتشارات روایت فتح، کتاب‌های مدافعان حرم را هم به جمع کتاب‌های انتشارات اضافه کرده است. مدیر انتشارات روایت فتح ضمن اشاره به کتاب «بخور نخور» اظهار کرد: سال ۹۷ صحبت‌هایی در نشر درباره موضوع بیت‌المال مطرح بود و توجه ویژه‌ای به آن داشتیم. در همان ایام محمد حسن‌زاده، نویسنده کتاب، طرح کتابی با این موضوع و سوژه به ما ارائه داد که مورد تایید انتشارات قرار گرفت. وی با اشاره به اینکه برای تقویت کتاب پیشنهاد شد وصیت‌نامه شهدا به کتاب اضافه شود، اظهار کرد: از آنجا که اضافه کردن وصیت شهدا منجر به افزایش حجم کتاب می‌شد، از قابلیت QR - که در یکی دو سال گذشته به منظور استفاده از فناوری جدید و صرفه‌جویی در مصرف کاغذ به کتاب‌های انتشارات روایت فتح اضافه شده- برای کتاب «بخور نخور» هم استفاده شد. وصیت‌نامه شهدا با کد QR به خاطره‌ها اضافه شده است. محمدخانی در پایان بیان کرد: در کتاب «بخور نخور» ۱۶۱ خاطره از ۴۶ راوی که شامل ۱۱۴ خاطره از شهداست، ذکر و ارائه شده و وصیت‌نامه ۶۹ نفر از شهدا هم به خاطرات آن‌ها الحاق شده است. محمد حسن‌زاده، نویسنده کتاب «بخور نخور» هم درباره ماجرای شکل‌گیری ایده نگارش این کتاب عنوان کرد: ماجرای شکل‌گیری این کتاب از داستانی شروع شد که در مقدمه کتاب اشاره و ذکر شده است. در جزیره کیش مجموعه‌ای اقامتی و تفریحی به نام فدک است که در زمان طاغوت کاخ اسدالله علم بوده و برای تفریح آنجا می‌رفته که بعد از انقلاب و تقریبا از زمان ریاست جمهوری آیت‌الله هاشمی رفسنجانی که جزیره کیش رویکرد توریستی پیدا کرد، این کاخ برای استفاده مسئولین باقی ماند؛ فقط اسم آن را به فدک تغییر دادند و تبدیل به یک حیاط خلوت برای مسئولان شد.
وی در توصیف این مجموعه تفریحی اضافه کرد: فدک یک مجموعه تقریبا بزرگ در بهترین منطقه از ساحل کیش است. مثل اینکه زمان شاه مهندسان آمریکایی تشخیص داده بودند این نقطه به دلیل وجود ساحل مرجانی و آب شفاف، شبیه‌ترین به منطقه هاوایی آمریکا است. بنابراین مردم بومی ساکن این منطقه بیرون را می‌کنند و به منطقه دیگری می‌فرستند که امروزه به منطقه عرب‌ها یا صفین در کیش شناخته می‌شود. این منطقه هم مختص تفریح شاه و دربار می‌شود که همچنان برقرار است و مسئولین استفاده از آن استفاده می‌کنند. حتی زمانی که حکم دولتی مبنی بر آزادسازی سواحل صادر شد، همه جا غیر از اینجا آزاد شد و اینجا هنوز ساحل اختصاصی و در تصرف مسئولین است و به دروغ اعلام شد که اینجا آزاد شده است. نویسنده کتاب «بخور نخور» ادامه داد: یک بار که بنده از کنار این منطقه رد می‌شدم و حواسم نبود اشتباها وارد این منطقه شدم. حدود ۱۰۰ یا ۲۰۰ متر که پیش رفتم، پیرمرد نگهبان مجموعه به سراغم آمد و گفت که اینجا منطقه ممنوعه است و نباید اینجا می‌آمدید. من هم ضمن اعلام بی‌خبری گفتم مگر اینجا چه خبر است؟ در همین حین یکی از مسئولان را در حال تفریح دیدم؛ ناخودآگاه گفتم این همه شهید دادیم، چه شد که به اینجا رسیدیم که مسئولی را که قبلا فقط در راهپیمایی‌ها و صفوف نماز جمعه دیده بودیم و دم از مبارزه با استکبار و غرب می‌زد ولی اساسی‌ترین شعار و آرمان انقلاب یعنی عدالت را زیر پا می‌گذارد. حسن‌زاده با تاکید بر اینکه آنچه در عدالت بیشتر نمود دارد و مردم از آن توقع دارند، حفظ بیت‌المال است، تصریح کرد: از اول انقلاب هم مورد تاکید حضرت امام(ره)، مقام معظم رهبری و شهدا بوده و هست. نگاه من در برخورد با آن منطقه و مسئولین این بود که اگر ما تفاوتی بین حکومت طاغوت و جمهوری اسلامی احساس نکنیم، چه چیزی از انقلاب باقی می‌ماند. وی افزود: طبق آمار در کشور بیش از دوهزار پست مدیریتی میانه به بالا داریم که صاحبان این پست‌ها مدیران تاثیرگذار در مملکت محسوب می‌شوند و به ازای هر صندلی ۷۲ شهید در کشور داریم. یعنی ۷۲ جوان خون داده‌اند که این آقایان بر این صندلی‌ها بنشینند و حکومت کنند و وقتی آدم این اتفاقات را کنار هم قرار می‌دهد، دلش می‌گیرد و حقیقتا دردآور است. نویسنده کتاب «بخور نخور» درباره مخاطبان این کتاب هم اظهار کرد: کتاب در درجه اول برای مسئولین و کسانی که با بیت‌المال سروکار دارند، مفید است. برای مردم هم دو فایده دارد. اول اینکه قطعا خواندن این کتاب مردم را ناراحت می‌کند. دوم اینکه حداقل می‌دانند چه کسانی در همین زمان معاصر خودمان بر این مملکت حکومت کردند و زمام‌دار بودند و چگونه از بیت‌المال استفاده نکردند. در پایان نویسنده کتاب «بخور و نخور» افزود: این کتاب برای مدیران عذاب آور است چون حد و مرز بیت‌المال مشخص می‌شود.