هیچ تصوری از آینده در ذهنم نقش نمی‌بست و برای سؤالاتی که مثل خوره به جانم افتاده بود، جوابی نداشتم. نمی‌دانستم ما را به کجا می‌برند و با ما چه خواهند کرد. فقط حدس می‌زدم که مجروحین را برای مداوا به بیمارستان انتقال خواهند داد و به احتمال زیاد من جز آن‌ها نخواهم بود. حداقل اگر این تیرِ لعنتی به استخوانم رسیده بود، می‌شد امیدی داشت، اما این زخم از نظر آن‌ها یک خراش کوچک به حساب می‌آمد. خراشی که پوتینِ پای راستم را پُر از خون کرده بود و سوزش آن لحظه ای راحتم نمی‌گذاشت
ارسال با باربری
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد.
ارسال از طریق پست
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.