روبه روی عکسش میایستم. انگار زمان هم بمن میایستد. هیچ نمیفهمم گذر ساعتها و ساعتها را.
همیشه حرفش این بود که باید برویم جلو. خیلی جا داریم و باید پیشرفت کنیم. همه را هم تشویق میکرد. اعتقا
